ΕΝΤΡΟΠΙΟ – ΕΚΤΡΟΠΙΟ

Αποτελούν συνήθεις εκφυλιστικές παθήσεις του κάτω βλεφάρου. Με την πάροδο της ηλικίας χαλαρώνουν οι σύνδεσμοι που συγκρατούν τις δομές του κάτω βλεφάρου στη σωστή θέση και σε επαφή με τον βολβό του οφθαλμού. Εάν οι σύνδεσμοι αυτοί χαλαρώσουν πολύ, τότε το βλεφαρικό χείλος είτε αρχίζει να στρέφεται προς τα μέσα (εντρόπιο), είτε αρχίζει να κρέμεται προς τα έξω (εκτρόπιο). 

Στην περίπτωση του εντρόπιου οι βλεφαρίδες που έχουν στραφεί προς τα μέσα τρίβουν το βολβό, προκαλούν πληγές στον κερατοειδή, έντονο ερεθισμό, δακρύρροια, και σε κάποιες περιπτώσεις εξέλκωση του κερατοειδούς που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε απώλεια όρασης.

Στην περίπτωση του εκτρόπιου το βλέφαρο απομακρύνεται από το βολβό, αφήνοντάς τον εκτεθειμένο και στεγνό από δάκρυα. Αυτό προκαλεί αρχικά έντονη ερυθρότητα στο βολβό, σοβαρή ξηροφθαλμία, και τελικά ακόμη και εξέλκωση και ουλοποίηση του κερατοειδούς. Επίσης τα δάκρυα τρέχουν διαρκώς έξω από το μάτι, καθώς το άνοιγμα του αποχετευτικού συστήματος που βρίσκεται στο κάτω βλέφαρο έχει απομακρυνθεί από το βολβό.

Και στις δύο ανωτέρω παθήσεις απαιτείται χειρουργική διόρθωση. Γίνεται ανώδυνα με τοπική αναισθησία. Πραγματοποιείται ανασύσταση των συνδέσμων και συρραφή τους εκ νέου στο κάτω βλέφαρο, ώστε να αποκατασταθεί η φυσιολογική θέση του βλεφάρου.